DIY History | Transcribe | Early Manuscripts | Sermones de Tempore

Transcribe
Translate

f038-Verso

neque enim ad ignem tribulationis crepat olla fidei set pocius exaruit sicut testa uirtus eius. ut ipsa fides refulgeat preciosior amro quod per ignem probatur. Unde et grano sinapis comparatur in evvangelio. quod tritium amplius inardescit. Sic fides dum tribulatione teritur firmus solidatur dum uentus concutitur profundius radicatur quam siquis habuit ut granum sinapis dicit montibus transi. et transiliet. qui igitur de fide se iactat dicat monti superbie ut transeat et hoc fidei sue probeat argumentum. Si autem monticulosus fuerit et uanus et uentosus ut uesica frustra si fidei nomem usurpat. et sicut ab arificio denominatur artifex. Sic a fide Christi dicitur christianis. vocatur quis artifex artis periciam non faciens nemo sine causa quodcumque nomen fortitur. omne nomen exactu. tu ergo quomodo christianus diceris si in te christiani enim est actus quis potest uocari quod non est. et nomen usurpare alienum. Si igitur te seruum dicis et seruire dissimulas subsannatores et irrisor tanquam gemmum reseruatur iudicium pro usurpatione nominis et pro qualitate peccati. igitur aut in opere fidem exhibeant fidei uocabulum pone. Si iam vero nomine christianus diceris. mundum uincis quem [[insertion]] hec [[/insertion]] est uictoria que uincit mundum fides nostra. Nam fides bonis contemptis presentibus expectat eterna. Mundus autem festinans ad beatitudinem carebit spe sua. Sicut dicitur in parabolis xiii. substantia festinata munietur. que autem paulatim colligitur manu multiplicatur. et iterum xx. hereditas ad quam festinatur in principio in nouissimo benedictione carebit quem transibit mundus et concupiscentia eius. et sicut dicit iob xxi. quociens impiorum lucerna extinguitur superueniet inundatio ut supliciorum deuorentur multitudine cum transierit mundona prosperitas que exsufflatur ut lucerna. fides autem sicut dicitur ad hebreos xi. est superbia rerum sperandarum argumentum non apparentium. fides enim res sperandas in mente statuit et substare facit. et non apparentibus uitam mentem dubiam conuincit et arguit ut stabili firmitate credatur. Si igitur id solum sperandum quod bonum cum fides sit substantia sperandarum rerum. erit quidem omnium bonorum substantia fides. ergo qui fidem non habet diues non est. ideo huius seculi diuites eguerunt et esuierunt. quidem quia fidem que est superbia sperandarum rerum non habuerunt. quid enim habet qui fidem non habet. esuriunt quia non manducauerunt Christum panem uite set panem doloris et mortis. impossibile est siquidem sine fide placere deo. qui autem ueram fidem de deo habet non cupit in miserus huius seculi fieri diues. nec pluris est illi mundus quam deus hec est ergo uictoria que uincit mundum fides nostra. Omne namque quod immundo est aut est concupiscentia carnis aut conscupiscentia oculorum aut superbie uite hoc triplici hoste. nos mundus infestat. set fides in castris humilitatis militando uincit superbiam  In castris castitatis superat concupiscentias carnis. In castris pauperitatis et mundani contemptus expugnat concupiscentias oculorum siue auariciam quod autem fides et sola fides uincat mundum ostendit apostolus sub deus. Quis autem qui uincit mundum nisi qui credit Quod Iesus est filius dei. pugnat mundus duabus manibus dextera prosperitatis et sinistra aduersitatis prosperis alliciens. et terens aduersis mundum uincit quod non alliciunt prospera nec terent aduersa. Sic autem uincit qui credit quem Iesus est filius dei. Nam qui credit quem Iesus est filius dei cum filius dei sit deus et summe et perfecte beatus et bonus nouit plenius quem in ipso non fuit penuria veri boni. nec habundantia ueri mali. Unde cum habundauerit Christus aduersis et defecerit in huius mundi prosperitatibus apparet liquido quem nec uera sunt bona ista que nos deniulcent temporalia nec vera sunt mala que nos affligunt temporis presentis aduersa. qua propter nec prosperis debemus extolli nec aduersis deprimi. Sic quoque triumphamus de mundo dum de Christo credimus quod sit verus dei filius. fides igitur nostra est uictoria que uincit mundum et superat et propter Christum omnia que in mundo sunt detrimentum facit et arbitratur ut stercora ipsa nescit gloriari nisi in cruce domini nostri Iesu Christi. et ligno crucis transportato mundana enatat maria fluctus mundi et elationes calcat mentes nostras eleuat ut queramus et sapiamus que sursum sunt non que super terram sicut dicit ad colosenses iii. 

Si curresurrexistis cum Christo que sursum sunt querite ubi Christus est in dextera dei sedens que sursum sunt querite nec que super terram. Surreximus autem cum Christo quicumque per fidem nati sumus ex deo. igitur si tanquam ex deo nati uincimus mundum. sapiamus et queramus et gustemus que sursum sunt. scilicet patrie celestis bona ad ea querenda nos impellit necessitas natura incitat primum inuitat necessitas quod nos impellit quia semper esurit homo domo habeat illa bona quantiscumque bonis habundeat temporalibus. unde salomon in parabola xiii. Iustus comedit et replet animam suam. Venit autem impiorum insaciabilis est. Iustus comedens saciat animam suam quia implet celestibus bonis. anime autem impiorum esurient quia totus mundus etiam in illo mundi cor hominis non impleret. quia ut dicit gregorius. Cum animam ad solum deum apperendum sit [[creata?]] iure et nichil sufficit quod deus non sit. Unde nec oculis impeditur uisu. nec auris auditu. nec cor affectum. set semper esurient donec fiat quod habetur in psalmo. Saciabor cum apparuent gloria via. et ita necessitas non impellit ad querenda bona celestia. [[ius?] nos etiam incitat ad idee. quia creauit deus hominem ad ymaginem suam non solum secundam animam suam set etiam secundum corpus. secundam animam dans ei memoriam et intelligentiam et dilectionem ut semper memoriet et intelligat et diligat deum per memoriam similis est deo patre per intelligentiam filio. per dilectionem spiritu sancto. secundum carnem similis est homo quia deus rectus est nec curuatur ad uicia et homo rectus est sine curuamine secundum corpus. Non enim corpore suo respicit terram est solis pedibus terram tangit totum corpus sursum leuans ac si forma. sua ei  perdicet et ut solo sustentaculo terram tangit ut solum modo sustentaculum suum a terra requirat et sic totum corpus leuat ad celum sic toto corpore et mente querat celestia. prima autem nos inuitant ad celestia querenda. Sunt autem tria in primo. Inuentus sine senectute. Vita sine morte. Felicitas sine diminutione. perfecta est enim felicitas eterna nulli admixta amaritudini. felicia enim terrena plena sunt amaritudine. delicie enim egypti quas desiderabant in egipto erant porri et cepe in quibus significantur delicie mundi felle confecte. quia sicut carnes cum multo labore uix tandem degluciuntur. et sicut porri et cepe et allia cum lacrimis manducantur et cum lacrimis queruntur. sic mundane delicie nunquam sine felle habuntur. unde in ecclesiasticus. Risus dolore miscebitur. et externa gaudii luctus occupat. et iterum omnia flummia descendunt ad mare. unde johel. Expergiscimini. flere et ululare qui bibitis uinum in dulcedine quem peribit memoria eius ex ore nostro ac si diceretur a sompno uanitatis qui mundi diligitis quem uane sunt et mundaces sunt sicut fantasmata sompniorum. unde stultus est labor illa querere. sicut habetur in ecclesiastico. quasi qui apprehendit umbram. et sequitur uentum sic qui attendit aduisa mundacia. Expergiscimini ergo a sompno qui estis ebrii uino terrenorum deliciarum quia uos qui bibitis uinum illarum deliciarum in dulcedine ululabitis per angustia famis in inferno nisi [[?]] conuersi et peribit memoria eius ab ore nostro quia ut dicit salomon in parabola xx. Os impii implebitur calculo scilicet lapide ignito ut semper esuriat et siciat. cauendum est igitur ab hac ebrietate quia sicut ebriis uiam rectam non incedit. sic terrenis deliciis inebriatus uiam rectam non ambulat ad qurendum deum. qualiter autem ebrietas uitari possit docemur in ecclesiastico xxxi. Ubi dicitur cogitatus presencie auertit sensum et infirmitas grauis sobriam reddit animam. Sicut enim freno equus auerititur a uia praua. sic sensus hominis aueritur ab homine malo. sicut ipse testatur presenciam recogit quod deus ab eterno sciuit quinta pena illum feriret qui peccaret. Infirmitas grauis sobriam reddit quia sicut aqua uinum temperatum reddit hominem sobrium ita immunda felicitate quasi temperamentum debemus admiscere grauitatem infirmitatis humane ut semper consideremus ex qua uili principio seminamur in utero matris [[?]] fetido pastu ibidem nutrimur quodam fragiles nascimur et ad quantum ferorem reuertetur hec mixtura sobriam facit animam ut eam non impediat ebrietas

Saving...

neque enim ad ignem tribulationis crepat olla fidei set pocius exaruit sicut testa uirtus eius. ut ipsa fides refulgeat preciosior amro quod per ignem probatur. Unde et grano sinapis comparatur in evvangelio. quod tritium amplius inardescit. Sic fides dum tribulatione teritur firmus solidatur dum uentus concutitur profundius radicatur quam siquis habuit ut granum sinapis dicit montibus transi. et transiliet. qui igitur de fide se iactat dicat monti superbie ut transeat et hoc fidei sue probeat argumentum. Si autem monticulosus fuerit et uanus et uentosus ut uesica frustra si fidei nomem usurpat. et sicut ab arificio denominatur artifex. Sic a fide Christi dicitur christianis. vocatur quis artifex artis periciam non faciens nemo sine causa quodcumque nomen fortitur. omne nomen exactu. tu ergo quomodo christianus diceris si in te christiani enim est actus quis potest uocari quod non est. et nomen usurpare alienum. Si igitur te seruum dicis et seruire dissimulas subsannatores et irrisor tanquam gemmum reseruatur iudicium pro usurpatione nominis et pro qualitate peccati. igitur aut in opere fidem exhibeant fidei uocabulum pone. Si iam vero nomine christianus diceris. mundum uincis quem [[insertion]] hec [[/insertion]] est uictoria que uincit mundum fides nostra. Nam fides bonis contemptis presentibus expectat eterna. Mundus autem festinans ad beatitudinem carebit spe sua. Sicut dicitur in parabolis xiii. substantia festinata munietur. que autem paulatim colligitur manu multiplicatur. et iterum xx. hereditas ad quam festinatur in principio in nouissimo benedictione carebit quem transibit mundus et concupiscentia eius. et sicut dicit iob xxi. quociens impiorum lucerna extinguitur superueniet inundatio ut supliciorum deuorentur multitudine cum transierit mundona prosperitas que exsufflatur ut lucerna. fides autem sicut dicitur ad hebreos xi. est superbia rerum sperandarum argumentum non apparentium. fides enim res sperandas in mente statuit et substare facit. et non apparentibus uitam mentem dubiam conuincit et arguit ut stabili firmitate credatur. Si igitur id solum sperandum quod bonum cum fides sit substantia sperandarum rerum. erit quidem omnium bonorum substantia fides. ergo qui fidem non habet diues non est. ideo huius seculi diuites eguerunt et esuierunt. quidem quia fidem que est superbia sperandarum rerum non habuerunt. quid enim habet qui fidem non habet. esuriunt quia non manducauerunt Christum panem uite set panem doloris et mortis. impossibile est siquidem sine fide placere deo. qui autem ueram fidem de deo habet non cupit in miserus huius seculi fieri diues. nec pluris est illi mundus quam deus hec est ergo uictoria que uincit mundum fides nostra. Omne namque quod immundo est aut est concupiscentia carnis aut conscupiscentia oculorum aut superbie uite hoc triplici hoste. nos mundus infestat. set fides in castris humilitatis militando uincit superbiam In castris castitatis superat concupiscentias carnis. In castris pauperitatis et mundani contemptus expugnat concupiscentias oculorum siue auariciam quod autem fides et sola fides uincat mundum ostendit apostolus sub deus. Quis autem qui uincit mundum nisi qui credit Quod Iesus est filius dei. pugnat mundus duabus manibus dextera prosperitatis et sinistra aduersitatis prosperis alliciens. et terens aduersis mundum uincit quod non alliciunt prospera nec terent aduersa. Sic autem uincit qui credit quem Iesus est filius dei. Nam qui credit quem Iesus est filius dei cum filius dei sit deus et summe et perfecte beatus et bonus nouit plenius quem in ipso non fuit penuria veri boni. nec habundantia ueri mali. Unde cum habundauerit Christus aduersis et defecerit in huius mundi prosperitatibus apparet liquido quem nec uera sunt bona ista que nos deniulcent temporalia nec vera sunt mala que nos affligunt temporis presentis aduersa. qua propter nec prosperis debemus extolli nec aduersis deprimi. Sic quoque triumphamus de mundo dum de Christo credimus quod sit verus dei filius. fides igitur nostra est uictoria que uincit mundum et superat et propter Christum omnia que in mundo sunt detrimentum facit et arbitratur ut stercora ipsa nescit gloriari nisi in cruce domini nostri Iesu Christi. et ligno crucis transportato mundana enatat maria fluctus mundi et elationes calcat mentes nostras eleuat ut queramus et sapiamus que sursum sunt non que super terram sicut dicit ad colosenses iii. Si curresurrexistis cum Christo que sursum sunt querite ubi Christus est in dextera dei sedens que sursum sunt querite nec que super terram. Surreximus autem cum Christo quicumque per fidem nati sumus ex deo. igitur si tanquam ex deo nati uincimus mundum. sapiamus et queramus et gustemus que sursum sunt. scilicet patrie celestis bona ad ea querenda nos impellit necessitas natura incitat primum inuitat necessitas quod nos impellit quia semper esurit homo domo habeat illa bona quantiscumque bonis habundeat temporalibus. unde salomon in parabola xiii. Iustus comedit et replet animam suam. Venit autem impiorum insaciabilis est. Iustus comedens saciat animam suam quia implet celestibus bonis. anime autem impiorum esurient quia totus mundus etiam in illo mundi cor hominis non impleret. quia ut dicit gregorius. Cum animam ad solum deum apperendum sit [[creata?]] iure et nichil sufficit quod deus non sit. Unde nec oculis impeditur uisu. nec auris auditu. nec cor affectum. set semper esurient donec fiat quod habetur in psalmo. Saciabor cum apparuent gloria via. et ita necessitas non impellit ad querenda bona celestia. [[ius?] nos etiam incitat ad idee. quia creauit deus hominem ad ymaginem suam non solum secundam animam suam set etiam secundum corpus. secundam animam dans ei memoriam et intelligentiam et dilectionem ut semper memoriet et intelligat et diligat deum per memoriam similis est deo patre per intelligentiam filio. per dilectionem spiritu sancto. secundum carnem similis est homo quia deus rectus est nec curuatur ad uicia et homo rectus est sine curuamine secundum corpus. Non enim corpore suo respicit terram est solis pedibus terram tangit totum corpus sursum leuans ac si forma. sua ei perdicet et ut solo sustentaculo terram tangit ut solum modo sustentaculum suum a terra requirat et sic totum corpus leuat ad celum sic toto corpore et mente querat celestia. prima autem nos inuitant ad celestia querenda. Sunt autem tria in primo. Inuentus sine senectute. Vita sine morte. Felicitas sine diminutione. perfecta est enim felicitas eterna nulli admixta amaritudini. felicia enim terrena plena sunt amaritudine. delicie enim egypti quas desiderabant in egipto erant porri et cepe in quibus significantur delicie mundi felle confecte. quia sicut carnes cum multo labore uix tandem degluciuntur. et sicut porri et cepe et allia cum lacrimis manducantur et cum lacrimis queruntur. sic mundane delicie nunquam sine felle habuntur. unde in ecclesiasticus. Risus dolore miscebitur. et externa gaudii luctus occupat. et iterum omnia flummia descendunt ad mare. unde johel. Expergiscimini. flere et ululare qui bibitis uinum in dulcedine quem peribit memoria eius ex ore nostro ac si diceretur a sompno uanitatis qui mundi diligitis quem uane sunt et mundaces sunt sicut fantasmata sompniorum. unde stultus est labor illa querere. sicut habetur in ecclesiastico. quasi qui apprehendit umbram. et sequitur uentum sic qui attendit aduisa mundacia. Expergiscimini ergo a sompno qui estis ebrii uino terrenorum deliciarum quia uos qui bibitis uinum illarum deliciarum in dulcedine ululabitis per angustia famis in inferno nisi [[?]] conuersi et peribit memoria eius ab ore nostro quia ut dicit salomon in parabola xx. Os impii implebitur calculo scilicet lapide ignito ut semper esuriat et siciat. cauendum est igitur ab hac ebrietate quia sicut ebriis uiam rectam non incedit. sic terrenis deliciis inebriatus uiam rectam non ambulat ad qurendum deum. qualiter autem ebrietas uitari possit docemur in ecclesiastico xxxi. Ubi dicitur cogitatus presencie auertit sensum et infirmitas grauis sobriam reddit animam. Sicut enim freno equus auerititur a uia praua. sic sensus hominis aueritur ab homine malo. sicut ipse testatur presenciam recogit quod deus ab eterno sciuit quinta pena illum feriret qui peccaret. Infirmitas grauis sobriam reddit quia sicut aqua uinum temperatum reddit hominem sobrium ita immunda felicitate quasi temperamentum debemus admiscere grauitatem infirmitatis humane ut semper consideremus ex qua uili principio seminamur in utero matris [[?]] fetido pastu ibidem nutrimur quodam fragiles nascimur et ad quantum ferorem reuertetur hec mixtura sobriam facit animam ut eam non impediat ebrietas